Soms nemen honden ons mee op een reis die we niet hadden voorzien.
Een reis vol liefde, maar ook vol leermomenten. Walter, onze Akita, heeft ons de afgelopen weken tot in het diepste van ons hondendenken uitgedaagd. Waar we eerst dachten dat we hem veiligheid en stabiliteit boden, beseffen we nu dat we hem onbewust een last op de schouders legden die hij niet kon dragen.
De voorbije zes weken waren een rollercoaster van emoties en inzichten.
Dit is wat er gebeurde…
💜 Grenzen die vervaagden
Toen Walter bij ons kwam, wilden we hem vooral een thuis geven waar hij zich geliefd en geaccepteerd voelde. Maar in ons streven naar verbinding, verloren we uit het oog wat hij écht nodig had: duidelijke, consistente grenzen die hem veiligheid gaven.
Het werd langzaam duidelijk dat Walter zelf controle begon te nemen over situaties. Kleine signalen werden grotere waarschuwingen. Hij corrigeerde Drea wanneer zij letterlijk over de lijn ging. Walter treft geen schuld.
Hij zette vraagtekens bij een bezoeker die zijn bubbel niet respectvol binnenkwam.
En toen kwam het moment dat we niet langer konden negeren...
💜 Drie bijtincidenten: de druppel
In totaal waren er drie incidenten die ons deden beseffen dat er iets moest veranderen:
Naar Drea – Walter corrigeerde haar stevig toen zij, in zijn maar ook onze ogen, z'n ruimte overschreed. Dit was een eerste wake-up call.
Naar een vriend/bezoeker – Een situatie waarin een bezoeker te abrupt in zijn persoonlijke zone kwam. Walter gaf een duidelijke waarschuwing, maar het ging mis.
Naar onze huishoudhulp – Het meest ingrijpende moment. Hier was geen ruimte meer voor twijfel: Walter voelde zich verantwoordelijk om zijn omgeving te controleren en verdedigen. Dit kon niet langer.
Deze incidenten legden iets bloot dat we onder de oppervlakte al voelden: Walter voelde zich niet veilig genoeg om ons het leiderschap te laten dragen. Hij moest het zelf doen. En dat… was niet zijn taak.
Wie ging in de fout? Ikke....
💜 Een moeilijke, maar noodzakelijke beslissing
Op dat moment waren Hans en ik emotioneel te betrokken om rationeel te denken. We zagen Walter niet als ‘de schuldige’, maar we beseften wél dat we het anders moesten aanpakken.
We brachten hem tijdelijk terug naar het asiel. Niet uit opgave. Niet omdat hij ‘te moeilijk’ was. Maar omdat we moesten nadenken zonder de emoties die op dat moment alles overheersten.
Wie was Walter echt?
Wat hadden wij fout gedaan?
Hoe kon dit anders?
💜 Wat gaan we nu anders doen
In de dagen die volgden, besefte ik meer dan ooit dat mijn kennis, hoe onderbouwd ook, niet altijd toereikend is voor elke hond. Theorieën blijven waardevol, maar sommige honden vragen om een andere aanpak. Een dieper begrip. Een betere balans tussen vrijheid en structuur.
Daarom hebben Hans en ik een nieuwe strategie:
✅ Structuur & grenzen – Walter zal terugkomen, maar met een duidelijke rol. Hij hoeft niet meer ‘voor zichzelf te zorgen’. Dat doen wij.
✅ Professionele begeleiding – Om mezelf de kans te geven dit proces écht objectief te benaderen, heb ik drie weken lang Let's Dog It bewust aan de kant gezet. In plaats van anderen te begeleiden, heb ik mezelf laten adviseren. Niet alleen vanuit ervaring, maar ook vanuit wetenschappelijke inzichten. Ik heb me laten ondersteunen door collega-professionals en experts, omdat ik wist dat emotie mijn blik vertroebelde.
✅ Duidelijke regels in huis – Walter krijgt een omgeving waar hij wéét wat mag en wat niet, zonder twijfel of onduidelijkheid.
💜 Walter komt terug.... en dit keer anders!
Dit weekend hakten we de knoop door.
Walter komt terug.
Niet als een ‘project’, maar als een hond die we nu écht kunnen begeleiden.
Het is een leerschool die al mijn jaren van expertise overtreft.
Een trial-and-error proces, met een grote error die ik heb beleefd.
Maar ik wil dit delen, omdat ik weet dat ik niet de enige ben die deze machteloosheid voelt.
Soms sta je voor een keuze tussen twee kwaden, maar slechts één ervan biedt Walter een toekomst—de andere niet.
Binnenkort is Walter weer thuis.
En we gaan dit keer samen bouwen aan iets wat écht werkt.
Dank je om mee te leven en te leren. 💛
Met warme groet,
An
Comments